لینک های روزانه
    آمار بازدید
    بازدیدکنندگان تا کنون : ۶۰۸٫۵۳۶ نفر
    بازدیدکنندگان امروز : ۱۰۳ نفر
    تعداد یادداشت ها : ۲۳۷
    بازدید از این یادداشت : ۶۰۲

    پر بازدیدترین یادداشت ها :
    شیخِ شکرگفتارِ شیراز ، سَعدیِ بی هَنباز ، در غزلی دلنواز می فرماید :

    تا مگر یک نَفَسم بویِ تو آرَد دَمِ صُبح
    همه شب منتظرِ مرغِ سحرخوان بودم

    شادروان استاد پرویزِ اتابکی در تبیین « مرغِ سحرخوان » نوشته است : « خروس ، که نویدِ صبح می دهد »( برگزیده و شرحِ آثارِ سَعدی ، چ: 1 ، ص 174 ).

    این تبیین خطاست ، و« مرغ سحرخوان » ، خُروس نیست ؛ بلکه چُنان که بعضِ دیگر شرّاح ( سنج: غزلیّات سعدی ، چ برگ نیسی ، ویراستِ دوم ، 2/ 865 ؛ و: شرح غزل هایِ سعدی ، برزگر خالقی و عقدایی ، چ: 1 ، 1/ 814 ؛ و: شرحِ غزلیّاتِ سعدی ، نیازکار ، چ : 1 ، ص 908 ) بدُرُستی یادآور شده اند ، مقصود از " مرغِ سحرخوان " ، " بُلبُل " است .

    خواجویِ کرمانی فرموده است :

    دوش خواجو چو حریفان همه در خواب شدند
    نشد از زمزمۀ مرغِ سحرخوان در خواب

    و:

    صبحدم چون گل به شکرخنده بگشاید دهن
    از خروش و نالۀ مرغِ سحرخوان چاره نیست

    و:

    مرغِ سحرخوانِ دل نعره برآرد زشوق
    چون به مشامش رسد بویِ گلستانِ عشق

    اینها همه أوصاف و أحوالِ آشنایِ بُلبُل است در أدبِ مَدرَسی .

    وانگهی ، سعدی خود در غزلی فرموده است :

    ...غنچه دیدم که از نسیم صبا
    همچو من دست در گریبان داشت
    که نه تنها منم ربودۀ عشق
    هر گلی بلبلی سحرخوان داشت

    (غزلهای سعدی ، ویراستۀ یوسُفی ، چ :۱ ، ص ۷۷).
    دوشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۱:۱۱
    نظرات



    نمایش ایمیل به مخاطبین





    نمایش نظر در سایت

    جعفری
    ۱۳ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۰۷
    به حق نگارش های استاد جهانبخش در نقد بر غالیان در تغییر نگرش غالیانه حقیر بسیار تأثیر گذار بود . . .
    همیشه از مکتوبات این عزیز خوشه چینی کرده ام .

    اجرش با خدایش