﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا﴾ ( أحزاب ، ۷۰ ).
در بعضِ منابعِ خبری آمده است و من خود در هفته نامۀ حریمِ إِمام ( ۱۰ مهرماهِ ۱۳۹۳ هـ . ش . / س ۳ ، ش ۱۳۷ ، ص ۴۰) خواندم که یکی از مُدَرِّسانِ بنامِ حوزۀ قُم ـ شَیَّد الله ُ أَرکانَها ـ ، در ضمنِ بَیاناتی حولِ دعایِ عَرَفه و ... ، در کنارِ سُخنانِ گفت و گو خیز و پُرسش انگیزِ دیگر ، گفته است :
«... یک وقت گفته می شد که : اطلبوا العلم ولو بالصّین . الآن حرفِ جهان این است : اطلبوا العلم ولو بالقُم . ».
همچُنین « با إِشاره به حضورِ طلّابِ بیش از ۵۰ کشورِ جهان در قم » گفته است :
«آن روزگار گذشت که چین و أَمثالِ چین محورِ تمدّن بود ؛الآن مدارِ تمدّن ، ایرانِ إِسلامی شده است . .... ».
از انتسابِ این سخنان به مُشارٌ إِلَیه در شگفت شدم و با خود اندیشیدم که مَبادا ناقِلان را در این میانه سَهوی اُفتاده باشد ، یا چیزی از صدر و ذیلِ کلام ساقط گردیده ؛ چه :
أَوَّلًا ، جملۀ إبداعیِ « اطلبوا العلم ولو بالقم» [!!] از حیثِ ظاهر و نحوۀ پَردازش ، چیزی نیست که نخبۀ أهل ِ عِلم بدان تَفَوُّه کنند ؛ واگر آشنایانِ به عَرَبیّت را به إِنشایِ چُنین عبارتی حاجت افتد! ـ که مَباد !! ـ ، احتمالًا خواهند گفت: « اطلبوا العلم ولو بقُم»؛ نه« بالقُم »؟! .
ثانیًا ، جملۀ مجعولۀ « اطلبوا العلم ولو بالقُم »( یا حتّی : بقُم) ، بیش از آن که در ستایشِ قُم و حوزۀ علمیّۀ آن باشد ، در نکوهش است ! زیرا در این جمله به طلبِ علم توصیه می شود و آنگاه طلب ِ علم از دیگر نِقاط ، بر آنِ قم رُجحان داده می شود !!
پنداری قائل مثلًا خواسته بگوید : علم آن قدر مطلوب است که حتّی اگر در قُمِ نامربوط به علم( یا : نامناسب و.../ یا : دور ... ) هم یافت شود ، باید به طلبِ آن قیام کرد!!!... از « ولو » چُنین چیزی به ذهن مُتبادِر می شود.
آیا مُبدِعِ این جملۀ مُشَعشَع ، چُنین خوارداشت و إِهانتی را در حقِّ شهر مقدَّسِ قُم إِراده کرده بوده ؟! ... یا آن قَدر شیفتۀ نَظیره پَردازی از برایِ « اطلبوا العلمَ ولو بالصّین » بوده است که از معنایِ باژگون و إِهانت آمیز و نادُرُستِ جملۀ إِبداعی اش غافل شده ؟!... .
ثالِثًا ، « اطلبوا العلم ولو بالصّین » ، به این که چین محورِ تمدّن باشد یا نباشد ، چه ربطی داشته است ؟!
« چین » در این مأثوره و عباراتی از این دست ، نِمادِ دوری و مَهجوری است . این عبارتِ نه چندان دُرُشتناک را ، شارحانِ بسیاری چون مُناوی و ... توضیح داده اند . در دیگر مأثورات نیز نظیر دارد ( از جمله در رِوایتی در : تهذيب الأحكامِ شيخ الطّائفة أبي جعفر محمّد بن الحسن الطّوسي ، حقّقه وعلّق عليه : السَّيِّد حَسَن الموسویّ الخِرسان ، ط : ۴ ، طهران : دار الكتب الإِسلاميَّة ، ۱۳۶۵هـ . ش . ، ۲/ ۱۹۲).
با کدام فقه الحدیث و کدام أَدَبیَّت و عَرَبیَّت از سیاقِ روشنِ « اطلبوا العلمَ ولو بالصِّین » بدَر توان کشید که این عبارت ناظر به رونق و و شکوفائی و ارج و «محوریّتِ » چین ( یا هرکجایِ دیگر! ) در عرصۀ تمدّن باشد ؟!
رابعًا ، اگرآمدنِ طالبانِ علم از پنجاه کشور ، مُجَوِّزِ آن باشد که در قُم و در بابِ قُم چُنین جُمله ها پَرداخته و از قولِ « جهان » و جهانیان رِوایت کرده شود ، لابُد در بابِ آکسفورد و کِمبریج و هاروارد و سوربُن و ...و... هم به نَحوِ أولی و با تشدید و تغلیظِ دوچَندان باید جُمله پَردازی ها کرد ودر دهانِ « جهان » گذاشت !!
خامِسًا ، اگر جملۀ نااُستوار و باژگونی چون« اطلبوا العلمَ ولو بالقُم»!! از إنتاجاتِ علمیِ قُم در شمار آید و آنگاه کسی جَسارت کند واز أُفولِ ستارۀ عِلم و أَدَب در چُنان فَضائی که چُنین إنتاجاتِ هوشرُبایِ حیرت فَزا دارد ، دَم زَنَد ، چه باید گفت و چه باید کرد ؟! ... آیا چُنین إِظهارات و إِبداعات و إنتاجات ، نقضِ غَرَض نخواهد بود ؟!
...عجَبا که از گزارشهایِ خبریِ پَراگنده در پایگاههایِ فضایِ مَجازی چُنین مُستَفاد می شود که همین جملۀ مجعولۀ « اطلبوا العلم ولو بالقم» یا « بقُم » را گویندۀ آن ای بسا در بیش از یک مقام نیز در میان آورده و به هر روی کامِ جماعتی سَهل اِنگارِ شِعارخوار از آن شیرین شده است ، چَندان که مکرّرش کرده و حَتّی از آن سَرنویس ها و عنوان ها ساخته و پَرداخته اند !
چه بایَد گفت؟ ... « سامانِ سخن نیست » ؛ ... .
در بعضِ منابعِ خبری آمده است و من خود در هفته نامۀ حریمِ إِمام ( ۱۰ مهرماهِ ۱۳۹۳ هـ . ش . / س ۳ ، ش ۱۳۷ ، ص ۴۰) خواندم که یکی از مُدَرِّسانِ بنامِ حوزۀ قُم ـ شَیَّد الله ُ أَرکانَها ـ ، در ضمنِ بَیاناتی حولِ دعایِ عَرَفه و ... ، در کنارِ سُخنانِ گفت و گو خیز و پُرسش انگیزِ دیگر ، گفته است :
«... یک وقت گفته می شد که : اطلبوا العلم ولو بالصّین . الآن حرفِ جهان این است : اطلبوا العلم ولو بالقُم . ».
همچُنین « با إِشاره به حضورِ طلّابِ بیش از ۵۰ کشورِ جهان در قم » گفته است :
«آن روزگار گذشت که چین و أَمثالِ چین محورِ تمدّن بود ؛الآن مدارِ تمدّن ، ایرانِ إِسلامی شده است . .... ».
از انتسابِ این سخنان به مُشارٌ إِلَیه در شگفت شدم و با خود اندیشیدم که مَبادا ناقِلان را در این میانه سَهوی اُفتاده باشد ، یا چیزی از صدر و ذیلِ کلام ساقط گردیده ؛ چه :
أَوَّلًا ، جملۀ إبداعیِ « اطلبوا العلم ولو بالقم» [!!] از حیثِ ظاهر و نحوۀ پَردازش ، چیزی نیست که نخبۀ أهل ِ عِلم بدان تَفَوُّه کنند ؛ واگر آشنایانِ به عَرَبیّت را به إِنشایِ چُنین عبارتی حاجت افتد! ـ که مَباد !! ـ ، احتمالًا خواهند گفت: « اطلبوا العلم ولو بقُم»؛ نه« بالقُم »؟! .
ثانیًا ، جملۀ مجعولۀ « اطلبوا العلم ولو بالقُم »( یا حتّی : بقُم) ، بیش از آن که در ستایشِ قُم و حوزۀ علمیّۀ آن باشد ، در نکوهش است ! زیرا در این جمله به طلبِ علم توصیه می شود و آنگاه طلب ِ علم از دیگر نِقاط ، بر آنِ قم رُجحان داده می شود !!
پنداری قائل مثلًا خواسته بگوید : علم آن قدر مطلوب است که حتّی اگر در قُمِ نامربوط به علم( یا : نامناسب و.../ یا : دور ... ) هم یافت شود ، باید به طلبِ آن قیام کرد!!!... از « ولو » چُنین چیزی به ذهن مُتبادِر می شود.
آیا مُبدِعِ این جملۀ مُشَعشَع ، چُنین خوارداشت و إِهانتی را در حقِّ شهر مقدَّسِ قُم إِراده کرده بوده ؟! ... یا آن قَدر شیفتۀ نَظیره پَردازی از برایِ « اطلبوا العلمَ ولو بالصّین » بوده است که از معنایِ باژگون و إِهانت آمیز و نادُرُستِ جملۀ إِبداعی اش غافل شده ؟!... .
ثالِثًا ، « اطلبوا العلم ولو بالصّین » ، به این که چین محورِ تمدّن باشد یا نباشد ، چه ربطی داشته است ؟!
« چین » در این مأثوره و عباراتی از این دست ، نِمادِ دوری و مَهجوری است . این عبارتِ نه چندان دُرُشتناک را ، شارحانِ بسیاری چون مُناوی و ... توضیح داده اند . در دیگر مأثورات نیز نظیر دارد ( از جمله در رِوایتی در : تهذيب الأحكامِ شيخ الطّائفة أبي جعفر محمّد بن الحسن الطّوسي ، حقّقه وعلّق عليه : السَّيِّد حَسَن الموسویّ الخِرسان ، ط : ۴ ، طهران : دار الكتب الإِسلاميَّة ، ۱۳۶۵هـ . ش . ، ۲/ ۱۹۲).
با کدام فقه الحدیث و کدام أَدَبیَّت و عَرَبیَّت از سیاقِ روشنِ « اطلبوا العلمَ ولو بالصِّین » بدَر توان کشید که این عبارت ناظر به رونق و و شکوفائی و ارج و «محوریّتِ » چین ( یا هرکجایِ دیگر! ) در عرصۀ تمدّن باشد ؟!
رابعًا ، اگرآمدنِ طالبانِ علم از پنجاه کشور ، مُجَوِّزِ آن باشد که در قُم و در بابِ قُم چُنین جُمله ها پَرداخته و از قولِ « جهان » و جهانیان رِوایت کرده شود ، لابُد در بابِ آکسفورد و کِمبریج و هاروارد و سوربُن و ...و... هم به نَحوِ أولی و با تشدید و تغلیظِ دوچَندان باید جُمله پَردازی ها کرد ودر دهانِ « جهان » گذاشت !!
خامِسًا ، اگر جملۀ نااُستوار و باژگونی چون« اطلبوا العلمَ ولو بالقُم»!! از إنتاجاتِ علمیِ قُم در شمار آید و آنگاه کسی جَسارت کند واز أُفولِ ستارۀ عِلم و أَدَب در چُنان فَضائی که چُنین إنتاجاتِ هوشرُبایِ حیرت فَزا دارد ، دَم زَنَد ، چه باید گفت و چه باید کرد ؟! ... آیا چُنین إِظهارات و إِبداعات و إنتاجات ، نقضِ غَرَض نخواهد بود ؟!
...عجَبا که از گزارشهایِ خبریِ پَراگنده در پایگاههایِ فضایِ مَجازی چُنین مُستَفاد می شود که همین جملۀ مجعولۀ « اطلبوا العلم ولو بالقم» یا « بقُم » را گویندۀ آن ای بسا در بیش از یک مقام نیز در میان آورده و به هر روی کامِ جماعتی سَهل اِنگارِ شِعارخوار از آن شیرین شده است ، چَندان که مکرّرش کرده و حَتّی از آن سَرنویس ها و عنوان ها ساخته و پَرداخته اند !
چه بایَد گفت؟ ... « سامانِ سخن نیست » ؛ ... .
و اللهُ مِن وَراءِ القَصد .
پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۲۱:۲۰
نمایش ایمیل به مخاطبین
نمایش نظر در سایت
۲) از انتشار نظراتی که فاقد محتوا بوده و صرفا انعکاس واکنشهای احساسی باشد جلوگیری خواهد شد .
۳) لطفا جهت بوجود نیامدن مسائل حقوقی از نوشتن نام مسئولین و شخصیت ها تحت هر شرایطی خودداری نمائید .
۴) لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید .
سلام علیکم
عزیز من! برای رفع سر درد، قرص ضد اسهال نمی خورند .
اگر حضرتت دلزده از فلسفه و عرفان و انقلاب و قم است _که به گمانم هست _باید راه نقد وایراد علمی ان را بیابید که صد البته می دانید باید سال ها به اموختن فلسفه و عرفان بپردازید که نه فرصت ان هست ونه ... و در باب انقلاب و قم نیز سری به اخبار جهان و حجم دشمنی برخی از داعیه داران علم وفرهنگ بزنید تا شاید این اندازه کوتاه بین نباشید .در ضمن این همه نیش وکنایه فقط برای الف ولام زینت است که سر هر اسم علمی مانند صین و قم می ایدونیز البته مستحضرید که در معادل سازی وبیان ضمنی تطابق کامل معنایی لازم نیست.
ای کاش مرقومه شما مورد نظر علمای حوزه علمیه قم قرار گیرد که بدین راحتی آبروی خود و حوزه علمیه قم را حراج نکنند.
احتمالا قائل این جمله، پای خویش را فراتر از جمکران نگذاشته است که این چنین شیفته شیوه تمدن محوری در قم مقدسه گردیده!
(جمکران را که من باب مزاح گفتم، ولی بیقین این افراد بسیار خودشیفته، تا بحال بصورت دقیق، مشی دیگر علم اندوزان رادر سایر نقاط این کره خاکی نه از نزدیک دیده اند، و نه حتی از دور شنیده اند چه رسد به اینکه خود بررسی کرده باشند!)
روشنگری هایتان فزون باد!
ای کاش مرقومه شما مورد نظر علمای حوزه علمیه قم قرار گیرد که بدین راحتی آبروی خود و حوزه علمیه قم را حراج نکنند.
نکته سنجی تان درخور ستایش است. اما شاید در یک سخن محاوره ای تا این اندازه دقت به خرج دادن و نکته سنجی کردن شایسته بزرگی چون شما و آن بزرگ که سخن او را کاویده اید نباشد. موفق باشید.