لینک های روزانه
    آمار بازدید
    بازدیدکنندگان تا کنون : ۶۰۸٫۴۳۶ نفر
    بازدیدکنندگان امروز : ۱۰ نفر
    تعداد یادداشت ها : ۲۳۷
    بازدید از این یادداشت : ۳۹۳

    پر بازدیدترین یادداشت ها :
    این روزها کتابی را تَصَفُّح می کردم با عنوانِ شَذَرات ال۟بلَاتِین مِن۟ سِیَرِ العُلَمَاءِ ال۟مُعَاصِرین 1 شَذَرات ال۟بلَاتِین مِن۟ سِیَرِ العُلَمَاءِ ال۟مُعَاصِرین : لَفتَاتٌ تَربَویَّة ـ فوائِد عِلمیَّة ـ مواقِف دَعَویَّة ، تشحذُ الأَذهان و تسحرُ الألباب و تُعلی الهِمَم، أبوالأشبال أحمد بن سالم المصری، ط : 1، الرّیاض: دار الکیان ـ و ـ بورسعید: مکتبة التّوحید، 1426 هـ . ق . . از شما چه پنهان أَوَّل که این کتاب را دیدم چند لَحظه مُرَدَّد مانده بودم که عنوانِ آن را چگونه باید خوان۟د و این چه واژه ای است که نویسنده خواسته میانِ آن و «ال۟مُعَاصِرین» سَجع بیافرینَد . یکباره شَستم خَبَردار شُد که این «ال۟بَلَاتِین» واژه ای است مُعَرَّب، و همان «پلاتینِ» خودمان!، ... ببخشید !، ... همان «پلاتینِ» فرنگیهاست ـ به معنایِ «طلایِ سفید» ـ که خودمان هم مثلِ نُقل و نَبات در فارسیِ شکّرینمان استعمال می کنیم!!
    نویسندۀ مصریِ کتاب خواسته چیزی از جنسِ «شَذَرات الذَّهَب» بگوید 2 «شَذ۟ر» و «شَذرَة»، پارۀ زَر را گویند؛ و «شُذور» را جَمعِ «شَذ۟ر» و «شَذ۟رَة»، و «شَذَرات» را جَمعِ «شَذ۟رَة» گفته اند. ، ولی چون سجعِ «ال۟مُعَاصِرین» با «الذَّهَب» جور نمی شُده، یقۀ «پلاتین» را چسبیده است!!
    « سَجع ازین بسیار کرده ست و کُنَد»! 3 با إجازۀ عطّارِ نیشابوری که در منطق الطَّیر فرمود : « عِشق ازین بسیار کرده ست و کُنَد»!
    خودِ نویسَندۀ کتاب، أبوالأشبال أحمد بنِ سالم المصری، در پیشگفتارش نوشته است:
    «فهذه شذرات التبر و البلاتین، قد حوت درراً من حیاة العلماء المعاصرین، و شذراً من أخبار الدعاة العاملین، ... » ( ص 3 )!
    صَدیقِ عالیٖ مقام و اُستادِ گرامی، آیة الله حاج شیخ رضا مُختاری ـ دامَ عُلاه! ـ، حکایت می کرد که سالها پیش کتابی دیده است ( شاید از منشوراتِ سازمانِ تبلیغات ) با این عنوان : «راهنمایِ سخنوران در سوکِ إِمامِ راحلمان»!
    عرض نکردم که: « سَجع ازین بسیار کرده ست و کُنَد»؟!

    ۱. شَذَرات ال۟بلَاتِین مِن۟ سِیَرِ العُلَمَاءِ ال۟مُعَاصِرین : لَفتَاتٌ تَربَویَّة ـ فوائِد عِلمیَّة ـ مواقِف دَعَویَّة ، تشحذُ الأَذهان و تسحرُ الألباب و تُعلی الهِمَم، أبوالأشبال أحمد بن سالم المصری، ط : ۱، الرّیاض: دار الکیان ـ و ـ بورسعید: مکتبة التّوحید، ۱۴۲۶ هـ . ق .
    ۲. «شَذ۟ر» و «شَذرَة»، پارۀ زَر را گویند؛ و «شُذور» را جَمعِ «شَذ۟ر» و «شَذ۟رَة»، و «شَذَرات» را جَمعِ «شَذ۟رَة» گفته اند.
    ۳. با إجازۀ عطّارِ نیشابوری که در منطق الطَّیر فرمود : « عِشق ازین بسیار کرده ست و کُنَد»!
    سه شنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۰۵
    نظرات



    نمایش ایمیل به مخاطبین





    نمایش نظر در سایت