فاضِلِ جُست‌وجوگرِ اَرجمند، آقایِ شهابِ رویانیان، که گاهگاه از نوشَهر مَرا به مُراسَلاتِ خویش سَرفَراز می فَرمایَند، تَتمیمًا لِلفائِده، دَربارۀ مَقولۀ کافِ سه‌نُقطۀ نمودارِ گاف که در مَقالَتِ «آن بَر سَرِ گَن۟جَست که ...» از آن سخن رانده بودیم، مَرقوم داشته و یادآوری کرده‌اند که:
"نه تنها در نسخه‌های دست‌نویس، گاه برای تمیز «ک» از «گ»، از علامت سه نقطه استفاده می‌کردند، بلکه در متون چاپی قدیمی نیز از این علامت استفاده می‌شد.
از جمله در شاهنامهٔ فردوسی به تصحیحِ ژان آوگُوسته فُولرس (Jean Auguste Vullers)، یا به تلفظ رایج در ایران، «وولرس» که در سال ۱۸۷۷م در لی۟دن (Leiden) هلند چاپ شده، علامت سه نقطه به کار رفته است.".
آقایِ رویانیان ـ حَفِظَهُ الله و رَعاه ـ، از راهِ تَذکار، تَصویرِ دو صَفحه از شاهنامه یِ «وولّرس» را نیز برایِ مَن فرستاده اند که این کافِ سه‌نُقطۀ نمودارِ گاف در آنها آمده. هم در صفحۀ عنوان و هم در نَخُستین صَفحۀ متن و از جُمله در نَخُستین بیتِ شاهنامه یِ «وولّرس»، این کافِ سه‌نُقطۀ نمودارِ گاف دیده می‌شَوَد. خوشبختانه تَصویرِ شاهنامه یِ «وولّرس» در فَضایِ مَجازی بآسانی دَستیاب می‌شَوَد و خواهَندگانِ اِطِّلاعِ بیشتر خود بدان چاپ دَر تَوانَند نگریست.