در کتاب إِمام رضا ـ علیه السّلام ـ و فرقه‌هایِ شیعه (زهرا بختیاری، چ:1، بنیادِ پِژوهشهایِ إِسلامیِ آستانِ قدسِ رضوی ـ ع ـ ، 1392ﻫ . ش. ، ص 191)، ذکرِ حدیث‌سازیِ «یونس بن ظَبیان» را إِرجاع داده‌اند به:
«ابن غضائری، احمد بن حسین، رجال ابن الغضائری، ج1، ص 101»

این نشانی با رجالِ ابن غضائری یِ ویراستۀ حضرتِ استاد جلالی ـ دام إِجلالُه ـ از حیثِ صفحه سازگار است و در صفحۀ «101» از آن متن (چاپِ دارالحدیث) دربارۀ یونُس بنِ ظَبیان سخن رفته؛ ولی مُشکِل اینجاست که آن کتاب أَصلًا یک جلدی است، و «جلدِ یک» ندارد. بُغرَنج‌تر، مشخّصاتِ کتابشناختیِ این مأخذ در فهرستِ منابعِ کتابِ إِمام رضا ـ علیه السّلام ـ و فرقه‌هایِ شیعه است. در آنجا ( ص231) می‌خوانیم:
«ابن غضائری، احمد بن حسین، رجال ابن الغضائری، مؤسسه اسماعیلیان، قم، 1364.».

آیا «مؤسّسۀ اسماعیلیان» براستی در سالِ «1364» (شمسی یا قمری؟) رجال ابن الغضائری را، آن هم در بیش از یک جلد، و از قضا به نحوی که شمارۀ صفحۀ آن با چاپِ استاد جلالی در دارالحدیث و سالها پس از آن مطابق می‌آید، چاپ کرده بوده است؟! ... آیا براستی چنین مأخذی وجود خارجی دارد؟! یا باز با یکی از همان دسته‌گُل‌هایِ مُتَعارَفی روبه‌روئیم که در دانشگاه‌ها و پِژوهشگاه‌های «ممالکِ مَحروسه» فراوان به آب داده می‌شود؟! الله ـ سُبحانَهُ و تَعالی ـ أَعلَم، و عِلمُهُ أَتَمُّ و أَحکم.