مقالات آبان ۱۳۹۴
یکی از دوستانِ ارجمندِ من که بسیار دردِ دین و دغدغۀ إِصلاح دارَد و البتّه این دَردمَندی و إِصلاح خواهی را با پاره ای از روشهایِ بیش از اندازه روزگاردیده و آفتاب خورده قرین می گرداند و صادقانه می کوشَد با ابزارها و شیوه هایِ اندکَک آسانیاب ( و إِن شِئتَ فقُل: دَمِ دستی ) آبی به آسیابِ نواندیشیِ دینی بریزَد، چند سالی پیش از این بابِ مشورتی را با من گشود و از این دَر...
شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۲۶
در نوشتاری از یکی از مُعاصِران که گاه در مَقولاتِ راجِع به اندیشۀ دینی قَلَم می فرسایَد، خواندَم :
« روایتِ مشهوری از پیامبرِ إِسلام کذا فی الأَصل . تعبیرِ صحیحِ إِسلامی، «رَسولِ خدا» و «خاتم النَّبیِّین» و مانندِ آن است؛ و گویا این تعبیرِ «پیامبرِ إِسلام» ـ که بسیار بر أَقلام و أَل۟سِنَۀ امروزیان روان گردیده ـ، خاستگاهی نَص۟رانی – اِستِشراقی دارد. رحمتِ خدا...
چهارشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۵۱
در أَخبارِ این أَیّام آمده بود که بر یکی از مَنابِرِ رَسمی در «عَزاداریِ شبِ تاسوعا» گفته شُده است :
« برخی می گویند چون دست و چشمِ عبّاس به آبی خورد که به دستِ إِمام حسین ـ ع ـ نرسید، چشم و دستش فدایِ إِمام حسین ـ ع ـ شُد.» هفته نامۀ صدا، دورۀ جدید، ش 58 ( شنبه 9 آبانِ 1394 هـ . ش . )، ص 14( در گزارشی از مِنبَرِ آقایِ «پَناهیان» ). .
نَقلِ این "تحلیلِ" آن «برخی»، دربابِ...
چهارشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۷:۲۸
در مُحاوَراتِ کثیری از هَم۟روزگارانمان می شنویم که می گویَند : «فُلانی هیأتِ عِلمی یِ دانِشگاهِ بَهمان است»، یا «بَهمان کَس در دانِشگاهِ فُلان هیأتِ عِلمی شُده است»؛ و مقصودشان البتّه این است که فُلانی یا بَهمانی، «عُضوِ هَیأتِ علمی» است.
البتّه شایَد کسی مُدَّعی باشَد که بَعضِ أَعِزّه، خاصّه در این نَهضَتِ «تولیدِ عِلمِ» وَطَنی ـ که نتایجِ سَحَرش مَعروفِ...
چهارشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۷:۲۴
پاسخ:
سلام و سپاس از نیکوگُمانیِ شُما
إِن شاءَ الله تَدارُک خواهد شُد.
با تشکر
پاسخ:
سلام و سپاس از لطف شُما
بعون الله رشتۀ کار را باز به دست خواهیم گرفت.
من برا شما و نوشته های ادبیتون خیلی ارزش قایلم، کمی هم از طریق دوست و آشناها از پیشینه شما شنیدم ، البته من مصاحبه شما رو تو اینترنت هم خوندم، بعلاوه اون موقع که به عنوان شاگرد برتر مدرسه شمارو نشون دادند و صحبت میکردین هم یادمه ، یکی شما یادمه ، و یکی هم اون آقاپسر دانش آموزی که زیر چراغ کوچه درس میخواند، خدا همه رو عاقبت بخیری و زندگی آرام و شاد عنایت کند، خدا به شما توفیق داده و راه درستی انتخاب کردین ، نوشته ها و مقالات شما برا من مثل اشعار حافظه ، جملات زیبا و وزین، گاهی من فکر میکنم ما چقدر تو فارسی صحبت کردن اشتباه داریم ، یکی از مثالایی که خیلی من حرص می خورم و خیلی هم استفاده میکنیم، استفاده از ش هست به جای را، دیگه حتی تو اخبار هم وارد شده. متاسفانه خودم هم اینطور صحبت میکنم ، گاهی فکر میکنم ما روزی از چند تا لغت فارسی استفاده میکنیم ، خیلی کم ، اینطور که نمیشه ، فارسی نسل بعد از نسل ماهم ضعیف تر، درسته بعضیها متخصصند ، ولی برای عموم باید تدبیری بیندیشند ، بفرض مثال من به یه نفر بگم بیندیش، بهم میگن فارسی بگو، فارسی روان دیگه زیادی روان شده ، لغتی استفاده نمیشه
پاسخ:
سلام و سپاس از مِهر و عنایتتان
پایَنده و پیروز باشید
نظرِ شريفِ جناب عالي راجع به كتاب " فواكه البساتين " تأليف ميزراي طهراني چيست ؟
آيا اين كتاب را براي مطالعه مناسب مي دانيد يا به نظرتان فقط يك " كنّاشة الفوائد " است ؟
أفيدونا أفادكم الله
پاسخ:
سلام علیکم
من کتاب یادشده را، در کتابفروشی دیده و تنها تَصَفُّحی إِجمالی کردهام و با این پایه از وُقوف بیگُمان صلاحیت إِظهارِ نَظَرِ دَقیق دربارۀ آن نَدارَم .
پیروز باشید!
با سلام و احترام خدمت استاد جهانبخش دامت برکاته
رساله ای به نام رساله عدم سهو النبی(ص) به شیخ مفید(ره) منتسب شده است. در صحت این انتساب اختلاف نظر وجود دارد. بعضی گفته اند مرحوم مجلسی در ج 107 بحار الانوار ص 167 انتساب این رساله به مرحوم شیخ مفید را انسب دانسته است. در صورت امکان جناب استاد اگر نظرتان را در این باره اعلام فرمایید سپاسگزار خواهم بود. دعا گو و دعا جو.
اسفندیار صفری
پاسخ:
سلام و درود و سپاس
آری، در انتسابِ رسالۀ یادشده گُفتوگوست و بویژه برخی از ایستارهایِ تیز و تُندِ مُندَرِج دَر آن درنگانگیزست. مَنبَنده دربارۀ این اِنتِساب تحقیقی علی حِده نکردهام و همواره انتسابِ آن را را به شیخِ مفید تنها به اعتمادِ قولِ مشهور راجح دانستهام.
از دیگرسو، میانِ آثارِ مسلّم الانتساب به شیخِ مفید آن اندازه هماهنگی نمیبینم تا مثلًا از آن سنجهای برگیرم و انتسابِ این رساله را مُنکِر شوم.
چُنین مینمایَد که آثارِ شیخ در أَدوارِ مختلفِ حیاتِ او بر حسبِ اقتضائاتِ گوناگون و با جهتگیریهائی که لزومًا هَمسان نیست پدید آمده باشد؛ و العلم عند الله.