مقالات شهريور ۱۳۹۶
در یکی از فَرهَنگهایِ عَرَبی ـ فارسیِ مُتَداوَل میخوانیم:
«تَنَانِیرِیّ [اسم]: 1. تنورفروش، فروشندۀ تنور 2. تنوردوز، دوزندۀ تنور، تعمیرکار تنور»
( فَرهَنگِ مُعاصِر عَرَبی ـ فارسی ـ ویراستِ دُوُم ـ، عَبدالنَّبیِّ قَیِّم، چ: 1، تهران: فَرهَنگِ مُعاصِر، 1393 هـ.ش.، 1 / 585).
میدانیم که تَنور را مَعمولًا در خانه یا دُکّانِ کَسی میسازَند و این که کَسی «تنورفروش،...
دوشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۵۶
بسیار خوانده و شنیدهایم که لَهجهها و گویِشها و زبانهایِ ایرانی، بَر گَنجینهای بیش۟بَها از واژگان و تَعابیر و مُصطَلَحاتِ بَدیع و بِآیین اِشتِمال دارَند که باید پاسشان داشت و در صورَتِ إِمکان در هرچه تَوانگَرتَر ساختَنِ فارسیِ مُعاصِر از آنها بَهره جُست. این واقِعیَّتی است، إِنکارناپَذیر و شَواهِدِ بیشُمار دارَد.
این روزها به نمونهای از این واژگان...
دوشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۵۱
سَعدی در بوستان ( چ یوسُفی، ص 134، ب 2471) فرموده است:
فُروتَن بُوَد هوشمَندِ گُزین
نِهَد شاخِ پُرمیوه سَر بَر زَمین
مَضمونِ لَتِ دُوُم، بسیار نَزدیک است بدین بیتِ تازی:
مَل۟أَی السَّنَابِلِ تَن۟حَنِی بِتَوَاضُعٍ
وَ ال۟فَارِغَاتُ رُؤُوسُهُنَّ شَوَامِخُ در کتابِ أَعلام بِلا إِعلام (عَبدالرَّحمٰن بن صالِح الشّبیلی، ط: 1، الرّیاض: دارالعِلم لِلمَلایین، 1428...
دوشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۴۸
دربارۀ مُحَمَّد بنِ سُلَی۟مانِ تُنکابُنی ( 1234 یا 1235 ـ 1302 هـ.ق.)، صاحِبِ قصَص العُلَماء و مُؤَلَّفاتِ پُرشُمارِ دیگَر، آگاهیهائی داریم لیک از زاد و رودش غالِبًا بیاِطِّلاعیم. دَر کِتابِ یادگارِ فَرهَنگِ آمُل (صَمصامالدّینِ عَلّامه، چ: 1، تهران: 1338 هـ.ش.، ص 160) دربارۀ بَعضِ زاد و رودِ او که به پیشۀ طِبابَت روی آورده بودهاند، آگاهیهائی هَست. حَفیدِ وی، دکتر...
دوشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۴۳
پاسخ:
سلام و سپاس از نیکوگُمانیِ شُما
إِن شاءَ الله تَدارُک خواهد شُد.
با تشکر
پاسخ:
سلام و سپاس از لطف شُما
بعون الله رشتۀ کار را باز به دست خواهیم گرفت.
من برا شما و نوشته های ادبیتون خیلی ارزش قایلم، کمی هم از طریق دوست و آشناها از پیشینه شما شنیدم ، البته من مصاحبه شما رو تو اینترنت هم خوندم، بعلاوه اون موقع که به عنوان شاگرد برتر مدرسه شمارو نشون دادند و صحبت میکردین هم یادمه ، یکی شما یادمه ، و یکی هم اون آقاپسر دانش آموزی که زیر چراغ کوچه درس میخواند، خدا همه رو عاقبت بخیری و زندگی آرام و شاد عنایت کند، خدا به شما توفیق داده و راه درستی انتخاب کردین ، نوشته ها و مقالات شما برا من مثل اشعار حافظه ، جملات زیبا و وزین، گاهی من فکر میکنم ما چقدر تو فارسی صحبت کردن اشتباه داریم ، یکی از مثالایی که خیلی من حرص می خورم و خیلی هم استفاده میکنیم، استفاده از ش هست به جای را، دیگه حتی تو اخبار هم وارد شده. متاسفانه خودم هم اینطور صحبت میکنم ، گاهی فکر میکنم ما روزی از چند تا لغت فارسی استفاده میکنیم ، خیلی کم ، اینطور که نمیشه ، فارسی نسل بعد از نسل ماهم ضعیف تر، درسته بعضیها متخصصند ، ولی برای عموم باید تدبیری بیندیشند ، بفرض مثال من به یه نفر بگم بیندیش، بهم میگن فارسی بگو، فارسی روان دیگه زیادی روان شده ، لغتی استفاده نمیشه
پاسخ:
سلام و سپاس از مِهر و عنایتتان
پایَنده و پیروز باشید
نظرِ شريفِ جناب عالي راجع به كتاب " فواكه البساتين " تأليف ميزراي طهراني چيست ؟
آيا اين كتاب را براي مطالعه مناسب مي دانيد يا به نظرتان فقط يك " كنّاشة الفوائد " است ؟
أفيدونا أفادكم الله
پاسخ:
سلام علیکم
من کتاب یادشده را، در کتابفروشی دیده و تنها تَصَفُّحی إِجمالی کردهام و با این پایه از وُقوف بیگُمان صلاحیت إِظهارِ نَظَرِ دَقیق دربارۀ آن نَدارَم .
پیروز باشید!
با سلام و احترام خدمت استاد جهانبخش دامت برکاته
رساله ای به نام رساله عدم سهو النبی(ص) به شیخ مفید(ره) منتسب شده است. در صحت این انتساب اختلاف نظر وجود دارد. بعضی گفته اند مرحوم مجلسی در ج 107 بحار الانوار ص 167 انتساب این رساله به مرحوم شیخ مفید را انسب دانسته است. در صورت امکان جناب استاد اگر نظرتان را در این باره اعلام فرمایید سپاسگزار خواهم بود. دعا گو و دعا جو.
اسفندیار صفری
پاسخ:
سلام و درود و سپاس
آری، در انتسابِ رسالۀ یادشده گُفتوگوست و بویژه برخی از ایستارهایِ تیز و تُندِ مُندَرِج دَر آن درنگانگیزست. مَنبَنده دربارۀ این اِنتِساب تحقیقی علی حِده نکردهام و همواره انتسابِ آن را را به شیخِ مفید تنها به اعتمادِ قولِ مشهور راجح دانستهام.
از دیگرسو، میانِ آثارِ مسلّم الانتساب به شیخِ مفید آن اندازه هماهنگی نمیبینم تا مثلًا از آن سنجهای برگیرم و انتسابِ این رساله را مُنکِر شوم.
چُنین مینمایَد که آثارِ شیخ در أَدوارِ مختلفِ حیاتِ او بر حسبِ اقتضائاتِ گوناگون و با جهتگیریهائی که لزومًا هَمسان نیست پدید آمده باشد؛ و العلم عند الله.