رَئیسِ بُنیادِ عِلمی و فرهنگیِ بوعَلی سینا، آقایِ غیاث الدّین طه محمَّدی، می فرمایَند که «صدها رسالۀ علمی و کتابِ» باقی مانده از ابنِ سینا، «امروز کلیدِ قُفلِ همۀ علومِ بشر است»(هفته نامۀ صدا، شنبه 6 شهریورِ 1395 هـ. ش.، ش 95، ص 78)!
برایِ فرانمودنِ مَراتِبِ صِدقِ این مُدَّعا، عِجالَةً دو راه به نَظَر می رَسَد:
راهِ أَوَّل، این که براستی یکایکِ عُلومِ بَشَری را یاد کُنیم و مِفتاحیَّتِ تُراثِ سینَوی را در بابِ هریک إِثبات نماییم؛ و البتّه «دُونَهُ خَرطُ القَتاد»!
چون گویَندۀ آن سخن در زیِّ دَستاربَندان است و بناگُزیر با دانِشِ فِق۟ه ناآشنا نیست، پیشنِهاد می کُنَم از عِلمِ فِقه بیاغازَند و در تألیفی مُنیف تنها نشان دِهَند که چگونه آثارِ ابنِ سینا کلیدِ قُفلِ این عِلم تَوانَد بود. برایِ عُلومِ دیگر خودمان می رَویم أَهلَش را می یابیم.
و أَمّا راه دُوُم، ... مُسَلَّمًا رَئیسِ بُنیادِ عِلمی و فرهنگیِ بوعَلی سینا، این راهِ مُواجهه با مُنکِران و پُرسِشگران را برنَخواهَد گُزید و به هَر بَهایی إِسکاتِ خَصم نَخواهَد کرد؛ ولی تنها مَحضِ اِطِّلاعِ کسانی که دوست دارَند بدانَند برخی از أَربابِ مُدَّعَیاتِ عَظیم در طولِ تاریخ چگونه مُخالِفانِ خود را سَرِ جایشان می نشانده اند و چه چیزی همواره پُشتوانۀ برف انبارِ سُخنانِ بی پایه و گَزافه هایِ بی مایه بوده است، حکایت می کُنَم که:
یک مَرحومی که تَصَوُّرِ دُرُستی از کمالِ قُرآنِ کریم نداشته و این مَقوله را خیلی عامیانه فَهم کرده بوده است، گُفته بود: همۀ جُزئیّاتِ مَعلوماتِ عالَم و آدَم در قرآن هست! یکی پُرسیده بود: حتّیٰ اِسمهایِ ما هم هست؟! مَرحوم فرموده بود: بله که هست؛ ... اِسمَت چیست؟ گفته بود: «أَمرُالله». گُفته بود: کُجایِ کاری؟ اِسمَت که هست، رَسمَت هم هست! مگر در قُرآن نَخوانده ای: ﴿وَ كَانَ أَمْرُ اللّٰهِ مَفْعُولًا﴾؟!
با این شیوه البتّه چیزهایِ زیادی را می توان إِثبات کرد!!!