لینک های روزانه
    آمار بازدید
    بازدیدکنندگان تا کنون : ۶۷۲٫۱۶۴ نفر
    بازدیدکنندگان امروز : ۴۴ نفر
    تعداد یادداشت ها : ۲۳۷
    بازدید از این یادداشت : ۸۸۶

    پر بازدیدترین یادداشت ها :

    در کتابِ مُستشرِقان و پیامبَرِ أَعظَم ـ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه ـ، تألیفِ «حجَّت 1
    . کذا فی الأَصل، بالتّاءِ المَمدودَة.
    الإِسلام و المسلمین دکتر حسینِ عبدالمُحَمَّدی، عضوِ هیئتِ عِلمیِ جامعة المُصطَفیٰ ـ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه ـ» در قُم، که «برای دورۀ کارشناسیِ أَرشَدِ رشتۀ تاریخِ إِسلام تهیّه و تدوین شُده است» و تألیفِ آن «در چارچوبِ برنامه هایِ پژوهشگاهِ» بین المِلَلیِ المُصطَفیٰ ـ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه ـ و «مبتنی بر نیازسنجی هایِ صورت گرفته»، بوده است، شَرحِ حالِ مُستشرِقی به نامِ «دو گوجه» آمده! و دربابِ این «دو گوجه» یِ فرنگیِ مِسکین، لَختی بشَرح۟ قَلَم فرسوده اند ( نگر: مُستشرِقان و پیامبَرِ أَعظَم ـ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه ـ، چ: 1، قُم: مَرکَزِ بین المِلَلیِ تَرجَمه و نَشرِ المُصطَفیٰ ـ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه ـ، 1392 هـ. ش. / 1434 هـ. ق.، ص 97 و 98).
    این «دو گوجه» یِ فرنگی، البتّه و صَد البتّه، همان خاورشناسِ بسیار بسیار مَعروفِ هلندی، یعنی: «دِخویه»، است که چون نامش را De Goeje می نویسَند، در کتابی تَخَصُّصی و دانِشگاهی و پِژوهشگاهی و خُلاصه: خیلی خیلی مُهِم که تَخَصُّصًا در بابِ "اِستِشراق" می نویسیم و نامِ دو سه نِهادِ مُهِم را (یعنی: "دانِشگاه" و "پِژوهشگاه" و "مَرکَزِ تَرجَمه و نَشر") که همه هَم بحَمدِ الله «بین المللی» اند!، با آن مربوط می سازیم، آری، در چُنین کتابی، شَرحِ حالش را می آوریم و «دو گوجه»اش می کُنیم!
    دارَندگی است و بَرازَندگی! و ما اینیم!!
    این «دِخویه» ـ که ما، عِندَ اللُّزوم و به دَستآویزِ هَمان دارَندگی و بَرازَندگیِ مَعهود، «دو گوجه» هم حِسابش نمی کُنیم! ـ، البتّه به واسِطۀ إِشراف بر تألیفِ أَجزائی از دائرةالمعارفِ إِسلام و تَحقیق در پاره ای از متونِ معتبرِ إِسلامی، نَظیرِ مَسالکِ المَمالکِ اِصطَخریِ پارسی و صورَة الأَرضِ ابنِ حَوقَلِ بَغدادی و أَحسَن التَّقاسیم فی مَعرِفَةِ الأَقالیمِ مَق۟دِسی و مُختَصَرِ کتاب البُ۟لدانِ مَفقودِ ابن الفَقیهِ هَمَدانی 2
    . این اختِصار خود در حُدودِ هزارسال پیش صورت گرفته، و لذا خودِ «مختصر» متنی کهنه بشُمار است.
    و المَسالِک و المَمالِکِ ابنِ خُرداذ۟بِه۟ و کتاب الخَراجِ قُدامَة ابنِ جَعفرِ کاتِبِ بَغدادی و الأَعلاق النَّفیسَه یِ ابنِ رُستَه یِ اصفهانی و کتاب البُ۟لدانِ ابنِ واضحِ یَعقوبی و کتابِ التَّنبیٖه و ا۟لإِشرافِ مَسعودی، در عالَمِ اِستِشراق برایِ خودش کسی بوده و کتابهایِ مُحَقِّقانِ ایرانی و عَرَب از إِرجاع به تألیفات و تَحقیقاتِ او گِرانبار است.


    • . کذا فی الأَصل، بالتّاءِ المَمدودَة.
    • . این اختِصار خود در حُدودِ هزارسال پیش صورت گرفته، و لذا خودِ «مختصر» متنی کهنه بشُمار است.
    يكشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۷:۵۶
    نظرات



    نمایش ایمیل به مخاطبین





    نمایش نظر در سایت

    علوی
    ۱۰ دي ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۲۶
    سلام بر برادر بزرگوار
    اول خاطره و سپس نکته ای را خواستم با شما در میان بگذارم...
    یکی از دوستان با یک خواننده ای صحبت می نمود ، وی می گفت ما خواننده ها از موسیقی لذت نمی بریم زیرا معمولاً فقط به ورود و خروج از نُت های موسیقی توجه داریم ...
    در بعضی مطالب شما نکات خوبی موجود است لکن بسیار جای تعجّب است که کثیراً به جای عیار سنجی با معیار غنای علمی مطالب به خطاهای سهوی در ضبط و املای کلمات توجه می نمائید و آن را نقطه ضعف بسیار بزرگ و نابخشودنی جلوه می دهید که نزدیک به سیاه نمایی است.
    در این متن مرقومه حضرت عالی، نزدیک 400 کلمه قلم فرسایی نمودید و نتیجه اش اثبات 2 خطا در ضبط کلمه و یک نقد نرم نسبت به توجّه به یک مستشرق است ! ...
    امیدوارم باعث ناراحتی نشده باشد ...
    موفق باشید یا علی ...
    سعید عنایت
    ۲۵ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۸:۴۲
    دیگوج یا دیگوئج برابر تلفظ و خوانش انگلیسی کلمه درست است و دِگوئیِه برابر گویش آلمانی...
    البته در میان پژوهندگان ایرانی و عرب تبار، دِخویه بیشتر شناخته شده است؛ بنابراین شاید خوانش برگزیده نویسنده از میان منابع جدیدتر انگلیسی باشد.
    نظر به خاص بودن اسم و اصالت هلندی (Dutch) واژه، همان دو(میان ضمه و کسره)خویه یا دِخویه ترجیح دارد؛ برای سنجش تلفظ واژه در زبانهای دیگر از جمله فرانسه، نگر:
    http://www.pronouncekiwi.com/De Goeje, Michael

    توضیحِ جویا حهانبخش:
    از دقّتِ نَظَر و «حُسنِ ظنِّ» شُما بسیار سپاسگزارم. ... مُراجعه به متنِ کتابِ یادشُده نشان می دِهَد که خوانشِ برگزیدۀ نویسنده، نه از میانِ منابعِ جدیدِ انگلیسی، که یکسره مبتنی بر بَعضِ منابعِ نامعتبرِ فارسی است .
    وانگَهی، «خود گرفتیم کانچُنان باشَد»؛ آخِر فاصلۀ «دیگوج» یا «دیگوئج » با «دو گوجه»، به اندازۀ تَباعُد و تفاوتِ «کالاجوش» است با «چلوکبابِ سُلطانی»، آن هم با یک سیخ گوجۀ إِضافی!!!